ТОЗГЫ[тŏзғŏ] иск. «хлеб-соль, предлагаемый высоким гостям» – дәрәҗәле кунакларга тәкъдим ителгән икмәк-тоз (к. Сборник материалов, относящихся к Золотой Орде: 31, 187, 304) < кыпч., бор. төрки (ДТС: 594) tuzγu id. Формасы буенча *туз- фигыленнән, мәгъ. буенча туз «тоз» сүзе белән бәйле. Тозгы < тузгу сүзе иске тат. телендә еш кына очрый.