ТОЗАК «силок; петля» < гом. кыпч., чыгт., уйг., алт. тузақ (тōзақ), төркм., тув. дузақ, бор. төрки (ДТС: 594) tuzaγ, tuzaq, як. тусах id. һ.б. гом. төрки ← уйг. туз ~ тат. һ.б. тур «кош аулау челтәре» (к. Тур ), к. Räsänen 1969: 502; ЭСТЯ III: 289–290. Ш. ук вакытта тŏзақ < тузақ < *тус-ғақ булырга да мөмкин, к. Тус-у . Рус. тузак «тозак» тур. Аникин: 560.

Тозак продуктив нигез: тозаклы, тозакчы.