ТОЗ «соль; вкус» < гом. кыпч. (Радлов III: 1502) туз «тоз; тәм» ~ башк. тоҙ, төркм. дууз, як. туус < бор. төрки (ДТС: 594) tuz, tuuz < *туwуз ~ чув. тăвар, тŏара (Ашмарин XIII: 41) «тоз». Бу сүзне еш кына монг. дабу, дабу-сун «тоз» сүзе белән чагыштыралар (мәс., Räsänen 1969: 505), ләкин Э.В. Севортян әйткәнчә, бу чагыштыру «перспективасыз» (к. ЭСТЯ III: 288–289). Тууз < *тоор ниндидер бер бор. сүзнең күп. формасы булса кирәк. Федотов II: 183–184 (чув. сүзен тунг. туру, турукэ «тоз» сүзләре белән чагыштыра). Мухамедова 1973: 176.

Тŏз продуктив нигез: тозлак, тозлы, тозлык һ.б. К. ш. ук Тозчы.