Тэтимол 2015

ТОЕК[тŏйŏқ] «стих, в котором рифма составляется из омонимов» < чыгт. туйуқ, туйуғ id. ~ як. тойуқ «җыр» ← туой- «җырда мактау; импровизацияләү». Будагов I: 411; Бертельс I: 57. Моннан башка диал. (ЗДС: 637) тойоқ «бөтен; өзлексез» сүзе дә бар. К. ш. ук алт. туйуқ сöс «кыеклап әйтелгән сүз» ← туй- «яшерү». Тимергалин: 470 (тоек мисалы китерә). Чаг. Туй-у.



Предыдущая статья            Следующая статья