ТОБРА, диал. тобыра, дорба, төбрә «торба, мешок с провизией, навешиваемый на голову лошади и из которого лошадь может есть стоя в упряжке» (Тобра төбен иснәмичә ат туймас, дигән мәкаль бар) ~ башк. төбрә, башк. диал. (БТДҺ: 81), каз., к.-балк. дорба, кырг. дорбо (язылышлары бердәй булса да, тат., башк. дорба белән каз. һ.б. дорба әйтелеше бердәй түгел), госм. tobra, куман. topra, нуг., кр.-тат. һ.б. dorba, төркм. тоорба «гомумән киндер сумка». Торба варианты тат. сөйл. дә очрый. Бабур телендә түбрәк варианты бар бугай, к. Будагов I:: 384. Фар. tobra id. сүзеннән килә дип исәпләнә. Аникин: 554–555 (әдәбият күрсәтелә).