ТИЯК I[тийәк] «палочка или мелкая кость вместо пуговиц (которая вдевается в ялау ); палочка для зацепления узла» > удм. тиёк «тияк; кармак сабындагы алка» ~ к.-балк., төркм. диал. (ТДГДС: 330) тиек «төймә», кырг. тээк «тияк», хак. теек «ат бәйләү баганасы», алт. тегеек «ыргак, багур», төр. degek, devek, tegek «мәктәптә кулланыла торган күрсәткеч таяк»; тув. деек, монг. дэгэгэ > эвенк. (ССТМЯ I: 230) дэгэ «тияк»; ~ бур., монг. тээг «аркылаш, эшерге, төймә» ← монг. тээ-, тунг. тэв- «өстәрләү, өю; йөкләү» ~ тат. диал. (ТТДС I: 411) тийә-ү «салу, тутыру; түшәү, җәю» (төя-ү түгел!). Чаг. Тигәләй.