ТИШ-Ү I«продырявить; сделать дыру; отверстие» < гом. кыпч. тэш-, алт., куман., уйг., чыгт. һ.б. (Радлов III: 1105–1106) тäш-, теш-, угыз., тув. дэш-, дәш- id., бор. төрки (ДТС: 1553) teš- < *teeš- (к. уйг. диал. тээш-) id. (кайбер төрки телләрдә юк) тиш- < тэш- сүзенең -л варианты угыз телләрендә (дэл-, дәл-, ш. ук Котбидә тил-) очрый. К. ЭСТЯ III: 185–186, 210–212.

Тиш- продуктив нигез: тишек, тишел-ү (аерым мәгъ. «шытып чыгу»), тишем, тиштер-ү, тишкеч, диал. тишәwеч һ.б.