ТИРЬЯК[тирйақ] «териак, лекарство-противоядие; вид растения (цикорий)» > мар. (Упымарий: 224) тэрийак id. ~ ком., к.-балк. тирьек «әфьюн» һ.б. (күп төрки телләрдә очрый) < фар. тэрйāқ, гар. тирйāқ «тирьяк» < грек. θηριακον «елан-чаян агуына каршы дару» > лат. theriacum. К. Тирәяк. Будагов I: 353; Фасмер IV: 48; Тимергалин: 466.

Сүзнең «әфьюн» мәгънәсе әфьюн ярдәмендә авырту-әрнүләрдән качудан килә.