ТИРКЕШ, теркеш «колчан» – гадәттә фар. тир «ук» һәм төрки кэш, кäш «ук савыты, тиркеш» сүзләреннән гыйбарәт дип аңлатыла (к. Добродомов 1981: 70–89); бу сүзнең ян мәгънәләре бар: тат. диал. теркеш «пыяла савыт футляры» (Шарифуллина 1991: соңгы фотога аңлатма), каз. тĕркĕш, тĕркĕс «төрән, сука шырты», көрд. tırkeş «тиркеш; укчы (!)».