ТИРБӘ-Ү «качать; шевелить; волновать» – тибрә-ү (к.) сүзеннән метатеза; тэбрэ- > тэрбэ- > тэрвэ- күп төрки телләрдә очрый һәм шул шәкелдә күрше телләргә дә үтеп кергән, к. мар. (Иванов, Тужаров: 212–214; Саваткова: 155–157) тара- < тарва- < тäрвä- «аралау, аерып бару (мәс., куе биек үләнне); дулкынлату (мәс., күл өстен)», тарван- < тäрвäн- «кузгалу, кыймылдау; берәр эш-гамәлгә керешү, тотыну», тäрвäлт-, тäрвäт- «кузгату; тию; башлау, керешү, тотыну». Федотов II: 173–174.

Дерив.: тирбәл-ү, тирбән-ү, тирбәт-ү; тирбәлеш һ.б.