ТИПЧЕ-Ү «стегать; наметывать» < хак. типчi-, типсi-, гом. кыпч. тэпчи- (башк. типсе-, ком., кырг. тепчи-, нуг., каз., к.-калп. тепши-, тепше-), уйг. тәпчи-, аз. тәфҗи- << бор. төрки (МК, к. ДТС: 546) tevči-, tefči- id. ← tev- «(шешкә) тезү» – ихтимал, тип- < тэп- фигыленнәндер (-чы//-чи фигыль ясагыч аффиксы ачык билгеле). Тув. депши- «тишү; типчү» ш. ук «алга китү», депшилги «прогресс» күч. мәгъ., әлбәттә.