ТИНТЕРӘ-Ү, (ЗДС: 618) тәнтерә-ү «терять рассудок, сбиться с толку» ~ гом. кыпч. тэнтирә-, каз., хак. диал. (Радлов III: 1363) тiнтрä-, тув. тендири-, як. (Пекарский: 263) тäмтäрии- «тик йөрү; каушау; абынгалау, каңгыру», алт. (Радлов III: 1057) тäнтĕр- «абынгалау; каңгыру» ← *тäнтиг «башы әйләнгән».

Кырг. танты- «ниҗиттене сөйләү», тантыры- «тинтерәү», тантыт- «тинтерәтү» сүзләренең веляр рәттәлеге табышмаклы: ул сүзләр бор. вариантны чагылдырамы яисә велярлашу нәтиҗәсеме икән? Гомумән, тинтерә-ү фигыленең ясалышы ачык түгел, тамыры, әлбәттә, тэн «баш әйләнү», к. Тинтәк. Чаг. Диңкү.

Дерив.: тинтерәт-ү ; (ЗДС: 618) тәнтәрәк, тәнтерек «глупенький» (иркәләү мәгъ.). Диал. (ЗДС: 633) тинтереп «көчләп», тиндрәкләп «тилереп».