ТИМ (Тумашева 1992: 210; БТДҺ: 317) «время, момент; до момента чего» ~ хак. тим id., фар. дэм сүзеннән бор. кыпч. шивәләре аша (д- > т-) кергән. К. Дәм. Күбесенчә тим-тим формасында кулланыла.