ТИКШЕ (Насыйри), тәкше (Тумашева 1992: 206) «ровный, равный» ~ хак. тикшĕ, тексĕ «тоташ бергә алып», кырг., алт. текши «тоташтан, һәммәсе; тигез, тиң»; каз. тексi, текшi, куман. teksi «тоташтангы, (гомуми) тигез, тиң» ~ бор. монг. (Поппе 1938: 345) tekši «тигез, гадел» һ.б. К. ш. ук тув. дески < декси «тигез, тиң». Чаг. чыгт. (Радлов III: 1025) тäкшä- «тигезләү; уңыш җыю (тоташ алу)» < *тäкишä-. Сүзнең тамыры *тэң «тиң» дип уйларга мөмкин.

Тикше сыйфатыннан гомуми закончалык буенча тикшер- «тоташ тигезләү; тиңләштерү» ясала ала. К. түбәндәгене.