ТИКЛЕ «до (самого)», диал. тәй (сирәк), тәке, тәклĕ, тикĕ, тикләй > тиклей > тикли, тиклем, тин, тиң, тиңĕлтĕ, тиңĕн, тиңĕнтĕ, тиңĕтĕ, тиңкĕ, тиңлĕ, тиңнĕ, тиңлĕк, тиңнән, тийĕн, тийĕнтĕ, тийĕнтĕн (к. ТТДС I: 410–416, 437) ~ башк. (к. БТДҺ: 316–318, 337, тат. сөйләшләрендә булмаган вариантлар) тиксе, тиксем id.; к. ш. ук «Мәҗмугыль-хикәят» телендә дәк, дәкĕн, дикĕн «тикле» ~ госм., төр. değin, deyin, нуг. дейим, аз. тейин, тейин, төр. değinçе «тикле, хәтле», себ. (Тумашева 1992: 210) тикру ~ уйг., чыгт. (Радлов III: 1030) тегру, бор. төрки (Боровков 1963: 294) тäгру ~ кар., к.-балк. дэри, дäри, дäйирä, тäгри, як. диэри ~ чув. терĕ, тери [тэрĕ, тэри] ~ тат. диал. тәре id.

Гомумән, бу сүзнең вариантлары исәпсез күп. Аларның уртак тамыры тэй//тэң//тэк ~ бор. төрки (ДТС: 546–548) teg, tegi, teki «тикле», ш. ук tegin, teginč id. ниндидер бер исем нән килә (ЭСТЯ III: 184–185), ул исем тий-ү (к.) белән тамырдаш булса кирәк.

К. ш. ук Федотов II: 208.