ТИБЕН-Ү IIмиш. (ТТДС I: 409) «стремиться; приниматься за, начинать» ~ кар., ком., к.-балк. тебин- [тэбин-] «омтылу; көрәшкә күтәрелү; тибрәнү» ~ чув. тапăн- < *тәбен- «тибенү, башлау». Бу сүзнең кайбер мәгъ. «тибү» белән контаминациягә кергән булса да, безнеңчә, төптән аерым тамырдан – тип- «барабан сугып көрәшкә күтәрү» фигыленнән, к. к.-балк. теб- [тэп-] «хәрәкәт итү». Тибен- < тэбин- сүзенең көнб. кыпчакларда гына булуы игътибарга лаек. К. Илтибәр, Тибрә-ү, Тип II.