ТЕРКӘ-Ү «приставить так, чтобы касалось; пристроить, прицеплять; составлять из деталей; регистрировать, записать» (к. ТТАС III: 31) < гом. кыпч. тиркэ- id., уйг. тиркә (тиркимәк) «эләктерү; теркәү», кырг., кр.-тат., каз. тирке- «бер-бер артлы тезеп баглау, бәйләү (мәс., кәрвандагы дөяләрне)», чыгт. (Радлов III: 1372–1373) тиркäш «рәттә булу, рәттә йөрү», төр. диал. tirke- «терәү» – терә- < тирä- нигезеннән, әлбәттә, ләкин ничек ясалганлыгы бик үк ачык түгел (ЭСТЯ III: 237–238; Э.В. Севортян тат.-башк. сүзләрен искә алмый). Чаг. тез-ү, тирге.

Дерив.: теркәл-ү, теркәт-ү; теркәмә; теркәвеч ~ теркәгеч; теркәлеш.