ТЕРИТ (ТТДС I: 407; БҺҺ II: 246) «раз, -жды, -крат; третья часть» ~ чув. (Сергеев 1968: 70) терит, мар. (Гордеев I: 278) дырет, удм. тьрит, терит id. < рус. треть «өчтән бер», третицею (Даль) «өч тапкыр» сүзләреннән килсә кирәк. Гомумән – эшне өчкә бүлеп эшләүдән.