ТЕЛӘ-Ү «хотеть; молиться» < гом. төрки тилэ-, тилә- (угыз. дилә-) ← тел < тил (к. Тел ). Гомумән, телә- < теллә- < тиллә, к. «Мөхәммәдия»дә тилләк «җиңгән батырның теләге». Будагов I: 372–373; ЭСТЯ III: 231–233. Кайбер телләрдә (уйг. һ.б.) тили- формасы да бар.

Дерив.: теләт-ү, теләш-ү (карга теләген теләшкән сандугач тәгъбире бар), теләк, телән-ү, теләнче һ.б.