ТЕКӘ, диал. (Троянский I: 129) текәк, декәк «круто, крутой, крутизна» > мар., удм. (Насибуллин: 142) тыка, тыга, тĕкä < гом. кыпч. текә, тикэ, тикә < уйг. тиккә, үзб. тикка, төркм. дике < тик-кäк «кадалучан, кадалган» тик- «туры кадау» сүзеннән, к. ш. ук гом. төрки тик «текә» ~ кор., кыт. чик, монг. чикэ, чихэ «текә; туры» > алт. чике id. һ.б. К. Тек, Текәк.

Дерив.: теп-текә; текәлек; текәлән-ү.