ТӘЭСИР[тә’сир] «влияние; впечатление» < гар. тä’çūр id. ← äçр «эз, мөһер калдыру» тамырыннан, шуннан ук к. Әсәр.

Дерив.: тәэсирле, тәэсирсез; тәэсирлән-ү.