ТӘЭМИН[тә’мин] «обеспечение» < гар. тä’мūн id. äмн «ышанычлы булу» тамырыннан, шуннан ук Әманәт, Әмин, Иман, Имин, Мөэмин һ.б.

Тәэмин нигезеннән гар. > тат. тәэминат сүзе ясалган.