ТӘРТИП «порядок, режим работы» < гар. тäртūб id. ← ртб «тәртипкә китерү, тезү, катлау» тамырыннан, шуннан ук мәртәбә, иске тат. рүтбә «иерархия, чин».

Дерив.: тәртипле, тәртипсез; тәртиплән-ү; тәртипчел һ.б.