ТӘРЕГӘР, тәргәр «главный священник у тюрок-язычников» (к. себ. ...Хатыны патша булып, үс халкына тәрĕ биреп, үлкән тәргәр булды... к. Радлов. Образцы IV: 411; Д. Тумашева монда тәре «дару», тәргәр «табип» дип аңлата, хәлбуки «үз халкына дару бирү» гайре табигый сүзтезмә, бөтен халык авыру булалмый ич!) < бор. төрки täŋrikär, teŋrikän (к. ДТС: 552) «баш рухани»; кырг. (к. Будагов I: 546) тэргэр исә < фар. дарук׳ар (дарукяр), чыннан да, «аптекарь, имче». Бу сүзне себ. татарлары элекке тәңрекән мәгъ. аңлаганнар булса кирәк.