ТӘПИ диал., башк. (БТДҺ: 349) тәпәй «ножка ребёнка; лапа, лапка (кошек, собак)» – тәп тәкълиди сүзеннән; гомумән, шуңа охшаш сүзләр бөтен дөньяда билгеле: алт. табаш, як. табагай, монг. тавхай, гом. герм. tappe, ним. Tatze ~ ит. zampa, рус. лапа һ.б. (Пекарский III: 2510)

Дерив.: тәпилә-ү; тәпи-тәпи (йөрү).