ТӘПӘ-Ү, тәпәлә-ү «мелко, но резко бить, мелко рубить; тяпать» ~ башк. (БТДҺ: 349) тәпе- – тәп-тәп тәкълиди сүзе нигезендә (ихтимал, рус сүзе тәэсирендә) килеп чыккан. Иске тат. (Радлов III: 948) тäпё-, госм., аз. тәпәлә- «башка сугу» ← тәпә «баш түбәсе». Чаг. ш. ук Түбә → Түбәлә-ү.