ТӘҢӘ-Ү диал. (ЗДС: 618) «аккуратно уложить, завязывать» ~ башк. тәңклә-, каз. теңде-, кырг. теңе- һ.б. id. ← башк. тәңк, каз. тең, кырг. тәң «кием-салым, ястык һ.б. төргәге», «төрү тәртибе»; уйг. таң-, тәң- «бәйләү, баглау; тагу». Чаг. Тагу, Таң-у I.

Чув. тенкĕл < тат. *тәнгел «күчәр» ← тәң- «бәйләү» булса кирәк.