ТӘНӘ II, тәнәй, танай (ЗДС: 618; БТДҺ: 349) «младенец; обращение к младшим», каз., кырг. тана, танай «акыллы» (чаг. тат. сөйл. акыллым  – балаларга эндәшү сүзе) < фар. дана «акыллы», данайи «акыллы булып туган». Хәер, мәзкүр тат.-башк. сүзенә чыганак булырлык бүтән сүзләр дә бар, мәс., төр. tena < фар. тäнһā «бердәнбер (бала һ.б.)» яки гом. һинд-евр. dhenu «имезәк». К. Тана .