ТӘЛӘЙ «счастье; призвание» > чув. телей, талай < уйг. тәләй, төркм. тәлей id., ш. ук «язмыш» ~ гом. кыпч. талай, кырг. таалай, гар. т̣āли‘ «бәхет йолдызлыгы (зодиактагы йолдызлыкларның берсе)» сүзеннән дип уйлыйлар (Räsänen 1969: 458; Федотов II: 206–207).