ТӘКӘТ (БТДҺ: 348, «төньяк-көнбайыш», ягьни тат. сөйләшләреннән) «способ действия, (духовная) сила, терпение» < тәкать (к.) сүзеннән булса кирәк, ләкин монда бүтән бер сүзнең контаминацион тәэсире дә бар бугай. К. төр. tekit < гар. тä’кūд «ныкышу, кат-кат эш итү».

Дерив.: тәкәтсез .