ТӘКӘББЕР «гордый; спесивый; чван» > чув. (Сергеев 1969: 60) теккепĕр, мар. (Исанбаев 1978: 10; Гордеев 1973: 39) тäкäбер, тäкäмбер, такабыр id. – иске тат. тәкәбберле сүзеннән эллипсис, бу сүз исә тәкәббер < гар. тäкäббүр «горурлык, зурлану, киберләнү (исем)» ← кбр «зур булу», шуннан ук к. Кибер, Тәкбир.

Дерив.: тәкәберлек; тәкәберлән-ү. Халык этимологиясендә мәзәк рәвештә тәкәгәбер «тәкәббер».