ТӘҖРИБӘ «опыт» < гар. тäҗрибä id. җрб «татып карау, сынау» тамырыннан. Чаг. ш. ук иске тат. тәҗриби «тәҗрибәле». К. Җәриб.

Дерив.: тәҗрибәле; тәҗрибәсез «тәҗрибәсе булмаган» һәм «тәҗрибә ясамыйча»; тәҗрибәлә-ү; тәҗрибәче һ.б. Иске телдә тәҗрибәкяр «тәҗрибәләр үткәрүче» сүзе булган.