ТӘҖЕЛ (ТТДС I: 441) «срочно, срочный» < гар. тä‘җūл «ашыгычлык, тизлек» сүзеннән (тәҗел сүзе үзе татарчада тәҗелле дигәннән эллипсис), ‘җл «ашыгу» тамырыннан, шуннан ук иске тат. гаҗил «тәҗел».

Тәҗел продуктив нигез: тәҗеллән-ү, тәҗеллә-ү (Я. Емельянов), тәҗелле һ.б.