ТӘВӘККӘЛ[тәwәккәл] «решительный; рисковый; рискованный», иск. «риск» (тәвәккәл хәз. мәгъ. тәвәккәлле сүзеннән эллипсис) < гар. тäwäккäл «тәвәккәллек» сүзеннән. Мар. тäүкäл «елгыр, оста» (к. Исанбаев 1978: 10), чув. теветкел «тәвәккәллек» сүзләре татарчадан булса кирәк (тәвәккәл ~ тäүкäл ~ теветкел нигезенең дериватлары да өч телдә бердәй: чув. теветкеле- «тәвәккәлләү», теветкеллĕ «тәвәккәлле» һ.б.). К. Вәкил.