ТӘБӘРЛЕК (Тумашева 1992: 206) «шнурок из савана долго жившей старухи, который привязывают на руку маленькому ребенку» < гар. тäбäррук «мөбарәк нәрсә, изге комарткы» > кырг. табарик, теберик, уйг. тәбәррүк, тәвәррүк «изге, хөрмәтле; мөбарәк». Чаг. ш. ук тат. тәбәрәк (тәбәрек) догасы «эченә дога салынган бөти» һ.б. – гар. брк «бәрәкәтле, уңыш бирүчән, газиз» тамырыннан. К. Тәбрик.