ТАЯК[таºйақ] «палка» < гом. көнб. төрки (Радлов III: 816; ДТС: 527) тайақ, чыгт. тайағ, аз., төр., кр.-тат. дайақ, чув. туйа < тойа ~ мар. тоя < бор. tajaγa id. Бор. яңгыраш яз. монг. tajaga, бор. рус. (Срезневский) тояга, серб.-хорв. tоjaga «таяк» сүзләрендә дә чагыла. Тамыры, әлбәттә, тайа- (к. Тайа-у ). ЭСТЯ III: 126–127; Федотов II: 259–260. Рус. таяк (< тат.) тур. Аникин: 543.

Таяк продуктив нигез: таякла-у, таяклы, таякчы «җитәкләп йөртүче», таякчык (микроб төре) һ.б.