ТАШ-У(таша), диал. ташы- (ташый) «переливаться через край; заливать берега (о реке)» < гом. кыпч., уйг., чыгт., төр. һ.б. таш- (нуг., каз., к.-калп. тас-), төркм. дааш-, аз. даш- id. гом. төрки таш «тыш» сүзе белән баглы («ташка ~ тышка чыгу»), к. ЭСТЯ III: 169–170.

Таш - продуктив нигез: ташкын (гом. төрки характердагы сүз), ташу «су басу», таштыр-у һ.б.