ТАХАН (Будагов I: 82) «ровная сторона альчика, ровный бок» ~ хак. тах, кырг. таа, төркм. товха, каз. дауа, тауа ~ яз. монг. tanxai > монг. таwқай (к. Владимирцов: 255) > маньч. тава һ.б. Һәрхәлдә тат. телендә монголчадан булса кирәк. Рус. диал. таган id. төрки телләрдән, к. Фасмер IV: 29; Räsänen 1969: 451.