ТАУ I[таºw] «гора», диал. (Будагов I: 726) «лес» < гом. кыпч. таw < уйг., үзб., хак., бор. төрки тағ > угыз. дағ, даағ id. ~ як. тыа «урман, тайга» бор. монг. dabaγ «үткел» ~ эвенк. даw-у-, эвен. даw-а- «үткелдән үтү, кичү» сүзе белән чагыштырыла (Котвич 1962: 41), чаг. тат. сөйл. тау менү, тау төшү. Чув. ту ~ алт., кырг. диал. туу «тау» < тыw < таw булса кирәк. ЭСТЯ III: 117–119; Федотов II: 240.

Тау продуктив нигез: таулы «таулары күп; тауда яшәүче», таулык, таучы һ.б.