ТАТУ «дружно, мирно, в согласии между собой» > чув., мар., удм. тату id. < гом. кыпч. тату, кырг. татуу id., кырг., хак. (к. Радлов III: 906) татуу «дуслык, иминлек, тыныч», ком. тату «тәмле, татлы», бор. төрки (Ясәви) татуғ һ.б. «ләззәтле, татлы» тат- «тәм сизү, тәм табу» фигыленнән. К. Тат I, Таты-у. Федотов II: 181.

Дерив.: татулык; татулан-у, татулаш-у.