ТАСКАРА «гриф» ~ башк. таҙғара, кырг., уйг. тасқара id., үзб. тасқара, ташқара «каракош; шөкәт», хак. тазғара «бөркет», тув. даас- қара «каракош шикелле кара (бөркет тур.)» һ.б. тас < тағыз (?) «ерткыч» сүзеннән; кара өлеше кош исемнәрендә төсне түгел, бүтән нәрсәне белдерә булса кирәк, к. башк. (БҺҺ II: 238) таҙһара ~ маньч. тасҗари «бөркет» (к. ССТМЯ II: 169–170), к. ш. ук хак. тасха «ябалак» ~ маньч. тасха, тасһа «юлбарыс» ← монг. тас «ерткыч; юлбарыс». К. Тас III.