ТАРАМЫК (Шура, № 3, 1908: 67) «отпрыск; ответвление (рода)», «сухая жила» (Радлов III: 845) ← тара- (к. Тара-у ). Башк. тармыт (күрсәтелгән мәгънәдә) монг. теленнән (< тарамууд id.) булса кирәк, ягъни тарамык тан килеп чыкмаган.