ТАР «узкий; тесный» > удм. диал., мар. диал. тар, тор id. ~ гом. төрки (Радлов III: 835) тар id., к.-балк. тар «тарлавык», урта төрки таар, як. таар, туор, төркм. даар «тар». Будагов I: 721; Räsänen 1969: 463; ЭСТЯ III: 146–147.

Тар продуктив нигез: тарлык, тарлавык, тарчылык; тарай-у, тарлан-у, тарык-у, тарлык-у һ.б. тат. (себ.) сөйләшләрендә тар сүзенең фигыль коррелянты тар- (< таар-) «тар булу» теркәлгән (ЗДС: 609). К. Тарык-у.