ТАПШЫР-У «поручать; передавать; вручать» < гом. кыпч., чыгт., уйг., госм. тапшыр- (нуг., каз., к.-калп. тапсыр-), уйг., бор. төрки (ДТС: 535) tabšur-, бор. төрки (ДТС: 534) tabčur- id. тап- тамырыннан булса кирәк, к. тув. тып- «табу», тыпсыр-, тывысыр- «тапшыру», алт. табыштыр- «тапшыру; олаштыру, ялгау».