ТАПЧАН «топчан, широкая скамейка, на которой можно лежать; кушетка» < бор. төрки (ДТС: 534) tapčan, tapčaŋ «йөзем җыйганда файдаланыла торган өч аяклы табурет» ~ монг. табцан «тәхет, тау тәңгәле», бор. уйг. tavčaŋ < кыт. tao čaŋ, dao čaŋ «ятак; Будданың изге эскәмиясе» – һинд. bodhimanda id. сүзеннән ярымкалька. К. ш. ук к.-балк. табчан «тапчан», кр.-тат., добр. тапшан, тапцан «агач эскәмия», кар. тапчан «җир идән, идән тактасы» һ.б. Рус. топчан < тат. булса кирәк. Аникин: 554 (шунда әдәбият та күрсәтелә).