ТАНА «тёлка (по второму году)» < гом. кыпч., чыгт., уйг. тана, төр. tana, tene, dana, госм., гаг. дана, төркм. таана id. << бор. ир. (авест.) daenu «сыер», к. чув. тына, тăна ~ мар. туна «тана» ~ бор. болг. *тыйна > венг. tino «яшь үгез». Räsänen 1969: 410; Мухамедова 1973: 160–161; Федотов II: 267; Eren: 106.

Сыер терлегенә кагылышлы сүзләрнең бор. һинд-ир. телләрдән килүе һәүкәш, һәш һәм түгәнәй сүзләрендә дә күзәтелә.