ТАМЫЗ-У «накапать, капнуть» < диал. тамғыҙ-у id. там-у фигыленең үзәнчелекле мәгънә алган йөкл. юн. (төп мәгънәсеннән тамдыр-у формасы ясала). Чаг. хак. тамыс- «ут кабызу».

Дерив.: тамызгыч; тамызым.