ТАМАША «зрелище; суматоха, переполох; диковина» > чув. (Сергеев 1968: 120) тамаша, тамашша, тŏмаша, тумаша, мар. (Иванов, Тужаров: 211; Исанбаев 1978: 45) тамаша, (Саваткова: 164) томаша, тымаша, тумаша id., удм. (Тараканов: 93; Насибуллин: 140) тумашо, тумошо «кызык, көлке» < гом. кыпч. тамаша < фар. тäмāшā «тамаша» < гар. тäмāш ← мшй «йөрү, хәрәкәт итү» тамырыннан, к. Будагов I: 376; Федотов II: 169.

Тамаша сүзе тат. телендә (һәм бүтән төрки телләрдә) күп мәгъ. алган продуктив нигез: тамашалы, тамашалык, тамашачы һ.б.