ТАЛП – имитатив колыханию плоского предмета на ветру и т.п., а также обвисанию – асылда, төрки телләрдә иң күптармаклы йал//дьал//дал//тал//чал//сал тамыр имитативының -п бабыннан (детерминативыннан); вә шуннан далп-//дьалп-//далп-//талп-//чалп-//салп- тамырларына даир күп кенә мисалларны бу китаптан табарга мөмкин.

Дерив.: талп-талп (сирәк очрый), себ. (Тумашева 1992: 201) талбаңна-у «киң булып селкенеп тору», талбрақ (талбырақ) «иске-москы, ертык-портык», талбыйа «балыкның суын саркыту өчен көймә өстендә ясалган улак; сәләмә», талбық «озын колаклы», талбыр «йонлы, йонлач», ш. ук талбыра-у «йонлач кыяфәттә булу». К. Талпын-у.