ТАЛАК II«развод (супругов)» < гар. т̣алāқ id. ← т̣лқ «ирекле, азат булу» тамырыннан. Мөселманлык (шәригать) нигезендә киң таралган. Будагов I: 738 (тәфсилле).

Дерив.: талаклы, талаксыз; талакла-у.